-
1 nam
nam [ɑː] Name m; Ruf m;-e nam salmak (oder vermek) sich (D) einen Namen machen (in D);-in namı nişanı kalmamak völlig in Vergessenheit geraten;namına mit Namen, namentlich; im Namen G/von
См. также в других словарях:
nam salmak — ününü her yana yaymak … Çağatay Osmanlı Sözlük
nam — is., Far. nām 1) Ad Çemberlitaş ta bir kahvede sizin namınıza bir mektup varmış. P. Safa 2) Ün Birleşik Sözler bednam namıdiğer Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller nam almak nam kazanmak nam salmak nam vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ün — is. 1) Ses 2) İyi bir nitelikte bilinip tanınmış olma durumu, şöhret, şan, nam, ad O kadar ünü ve başarıyı yakıştıramamıştı bu yüze. T. Buğra Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
